“กุญแจ 3 ดอกของชีวิต”
ดอกที่1 ยอมรับ
ดอกที่2 แก้ไข
ดอกที่3 ออกห่าง
หากยอมรับไม่ได้ก็ต้องลงมือแก้ไข หากแก้ไขไม่ได้ก็จงออกห่าง
คนที่มองโลกในแง่ดีคิดแต่จะหัวเราะจนลืมความอาฆาต
คนที่มองโลกในแง่ร้ายคิดแต่จะอาฆาตจนลืมหัวเราะ
อย่าถามคนอื่นว่าเพราะอะไร? แต่จงถามตนเองว่ามีสิทธิ์อะไร?
ความห่างเหินเป็นสิ่งที่ใครๆก็กลัว ที่กลัวก็เพราะว่าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งยังคิดถึงคุณหรือลืมคุณไปแล้ว
คนบางคนดีต่อคุณก็เพราะคุณดีต่อเขา คนบางคนดีต่อคุณก็เพราะรู้ในความดีของคุณ
ไม่ว่าความรักหรือมิตรภาพ จุดหมายสูงสุดอาจมิใช่การได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันแต่เป็นความเข้าใจซึ่งกันและกัน
อย่าได้หวังว่าใครๆต้องเข้าใจคุณ เพราะไช่เท้าและผักกาดขาวมีคุณสมบัติและลักษณะที่แตกต่างกันไป หากคุณเลือกที่จะเป็นไช่เท้า ก็อย่าหวังว่าจะเป็นผักกาดขาวได้อีกอย่างหนึ่ง การเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวคุณ ทรมาน!
นุสนธิ์บุคส์
